شاید باورتون نشه ولی تا همین چند سال پیش نظر من در مورد کتاب های داستانی این بودشاید باورتون نشه ولی تا همین چند سال پیش نظر من در مورد کتاب های داستانی این بود

اتلاف وقت .... چه فایدهای داره که آدم بره برای یه کتاب داستان وقت خودش رو تلف کنه . مگه این داستان ها چه سودی برای آدم میتونن داشته باشن ؟ 

بله میدونم این نهایت یک زهن بسته هست 

و اما ....

دوران دانشجویی قرار بود به عنوان پروژه ی دانشگاهیم تحقیقی انجام بدم.بنابرین رفتم کافی نت و فلش مموری خودمو بردم تا فایلها و پی دی افهای مدنظرم رو دانلود  کنم

فایل هایی که دنبالشون بودم رو پیدا کردم و بعد از اینکه روی دسکتاپ کپی کردم همه رو با هم به فلش مموری انتقال دادم

وقتی روی کامپیوتر شخصیم فایل هایی که دانلود کرده بودم  رو چک می کردم به یه فایل پی دی اف نا آشنا برخوردم  

 یک فصل از داستانی به اسم بک توی فلش مموری بود که اشتباها اونو کپی کرده بودم . از ونجایی که فقط یک فصل بود و چند صفحه بیشتر نبود فقط از روی کنجکاوی شروع به خوندنش کردم .

و همون یک فصل داستان اشتباهی خیلی زود جذبم کرد ... یک داستان فانتزی نوشته شخصی به اسم دارن شان  که این کتاب یکی از جلدهای مجموعه داستانی به اسم دیموناتا بود  . به سرعت دنبالش رفتم . تا ان زمان فقط شش یا هفت جلد از دیموناتا منتشر شده بود پس وقتی اونها رو خوندم شروع تصمیم گرفتم تا جلدای بعدی بیاد شروع به خوندن دیگر مجموعه داستانی این نویسنده کنم که سرزمین اشباح بود و اتفاقا کامل هم بود و اون رو توی یک وبلاگ به این اسم دانلود کردم که هنوز هم سر جاش هست . وبلاگ

همه کتابخانه من

این وبلاگ الان رها شده و نویسندش وبلاگ جدیدی داره که آدرسش هم گذاشته شده ولی بیشترین خاطره من از همون بلاگ قدیمی هست چون شب و روز کارم شده بود خوندن داستان های اون وبلاگ که 90 در صد داستان ها واقعا من رو شیفته خودشون کرده بودن

داستان ها تموم میشدن و بعضی داستان ها توی سایتای دیگه ادامشون منتشر میشد و من همچنان مطالعه می کردم تا اونجا که .....

دیگه داستانی نبود که به فوق العادگی قبلی ها باشه .... 

خوب این خیلی بد بود .... 

خیلی ناراحت کننده .... تا اون موقع توی یک سایت عضو شده بدم که اون موقع با عنوان زندگی خوب شناخته میشد و مربوط به  کتاب های داستان بود و این سایت الان با عنوان طلوع رویا شناخته میشه 

توی این سایت یه انجمن بود مربوط به نویسندگان جوان و من هم که حالا با یک خلا مواجه شده بودم و هنوز تشنه مطالعه بودم یه تصمیم گرفتم

یک داستان با تم خوناشامی که در همین ایران و در شهر خودم اتفاق بیفته ..... چرا نباید همچین داستانی وجود داشته باشه ؟

و این یک  قضیه دیگست ( چطور داستان زندگینامه خوناشام رو شروع کردم )که در پست های بعد تعریف خواهم کرد و با این دو پست جواب خیلی از دوستان داده میشه 

ممنون که این مطلب رو مطالعه کردید 

از تمام پیام های تلگرام واتساپ و ایمیل هاتون تشکر می کنم و ممنونم که باعث شدید تصمیم به ادامه بگیرم